Passend onderwijs
Wat is passend onderwijs
Passend onderwijs is de manier waarop per 1 augustus 2014 onderwijs aan leerlingen die extra ondersteuning nodig hebben, is georganiseerd. Het gaat om zowel lichte als zware ondersteuning. Bijvoorbeeld extra begeleiding op school, aangepast lesmateriaal, hulpmiddelen of onderwijs op een speciale school.
Waarom is passend onderwijs ingevoerd
Passend onderwijs vervangt het oude systeem van de leerlinggebonden financiering en indicatiestelling voor speciaal onderwijs: het ‘rugzakje’. Met de invoering van passend onderwijs wilde men een aantal problemen oplossen. Een van de problemen was dat steeds meer leerlingen, vooral leerlingen met ernstige gedragsproblemen, verwezen werden naar speciaal onderwijs. Scholen en ouders vinden de indicatiestelling erg bureaucratisch en het is lastig om ondersteuning op maat te organiseren. Verder kwam het voor in het oude systeem dat kinderen thuis kwamen te zitten., omdat er gewoon geen goede begeleiding voor ze was op school.
Het doel van passend onderwijs is dat alle leerlingen, dus ook leerlingen die extra ondersteuning in de klas nodig hebben, een passende onderwijsplek krijgen. Uitgangspunt daarbij is: regulier als het kan, speciaal als het moet.
Hoe werkt passend onderwijs
Scholen werken met elkaar samen in samenwerkingsverbanden. De scholen in het samenwerkingsverband maken onderling afspraken over hoe ze ervoor zorgen dat alle leerlingen onderwijs krijgen dat bij hen past. Ze bepalen met elkaar wat hiervoor nodig is en zorgen ervoor dat ze voor hun leerlingen ondersteuning op maat kunnen organiseren.
Equality staat voor gelijkheid, gelijkwaardigheid.
Equity staat voor rechtvaardigheid.
Reality is werkelijkheid.
En tot slot: Liberation: vrijheid.
We staan met z’n allen weer voor 4 jaar passend onderwijs. Een merkwaardig pleonasme. Het impliceert blijkbaar dat onderwijs niet passend is en dat we er naar moeten streven. Geen geringe opgave. Onderstaand plaatje is m.i. een prachtige metafoor voor ons huidige onderwijs dat we op allerlei wijzen proberen passend te maken. Wij houden met z’n allen een systeem in stand dat voortdurend vraagt om kistjes. Immers gelijke kansen voor iedereen. De realiteit is bedroevend. Er is inderdaad maar 1 oplossing: dat we ons bevrijden van het hek. Het kind als startpunt van ons handelen en weg met die kistjes. Vraag is wat beschouw jij als het hek? En nog belangrijker………………..wil je dat hek in stand houden?